So Rehab

Tijdens mijn vorige bezoek was het teloorgegane So Rehab tijdelijk ondergebracht bij  Stepping Stones  van Marianne Oomen. Daar was een nieuwe ruimte opgeleverd waarin de kinderen en de werkers van So Rehab tijdelijk terecht konden.

Inmiddels is er een nieuwe ruimte gevonden aan de dorpsweg van Kalibukbuk (Lovina) naar Banyualit. Er is een nieuwe naam: Teratat Dharma Centre en een nieuw logo, dat vanaf de weg duidelijk zichtbaar is. Marino van der Starre gaf mij daar een korte rondleiding. Verheugd kon ik vaststellen dat de werkers van weleer allemaal aan het werk waren, de kinderen weer therapie kregen en… gelukkige ouders. Hoewel  het werk  weer is opgepakt, ontbreekt het nog aan veel middelen.

Bemoedigend is de door de betere zichtbaarheid de hulp van derden in Lovina. Er kan bijvoorbeeld gebruik gemaakt worden van een zwembad van een hotel in de buurt. De organisatie is nog in opbouw, maar volgens de informatie, die al in ons bezit is. De hulp van de Stichting Vrienden van Bali is natuurlijk meer dan welkom. De vraag is gesteld om  losse projecten  te ondersteunen, zoals een werkbank, of materiaal om aangepast schoeisel te maken.

Het proces om uit te groeien tot een soort therapeutisch centrum in Kalibukbuk wordt voortgezet … Informatie over de voortgang zal rechtstreeks met de Stichting worden gedeeld.

Sunset Ayu

De voorbereidingen voor Nyepi, Balinees Nieuwjaar, zorgen er voor dat er  spanning  was in en om Sunset Ayu. Ook familieperikelen eisten veel tijd en energie. Toch is het gelukt om tijd te vinden voor een korte  conferentie  i.v.m. de terugbetaling van de nog openstaande leningen voor de twee buitenboordmotoren in augustus 2018. Dit gesprek leverde extra spanning op. Opmerkelijk was de aangekondigde verkoop van een motor (met foto!) op Facebook…

Charles in Les

Nadat pogingen om Charles in januari te bezoeken waren mislukt, ondernamen Pak Mangku, Awan en ondergetekende in maart opnieuw een poging Charles te ontmoeten. Ditmaal met succes!

Charles bleek een levensreddende operatie te hebben gehad in Singapore. Hij was eigenlijk pas net terug in zijn huis in Les. Broos, maar aansterkend en scherp van geest, vertelde hij uitgebreid over al zijn activiteiten in en om Les, over zijn opleiding en over zijn tijd in Les. Ook vertelde hij uitgebreid over de adat (gewoontes) van de Bali Aga, de oorspronkelijke gebruiken van de bewoners van Bali, voordat het Balinees Hindoeïsme zijn intrede deed. Hierdoor ontstond voor mij, Eddie, een heel nieuw doorkijkje over het leven in en om het dorpje Les.

Uitvoerig en enthousiast vertelde hij over de leerlingen, die op het ogenblik (door zijn toedoen) de scholen bezoeken. Charles benadrukte nogmaals dat onderwijs het belangrijkste is in de vooruitgang . Met klem verzocht hij de Stichting Vrienden van Bali hem opnieuw te ondersteunen.

Na het bezoek hebben we onze waterbak, het waterreservoir, dat met steun van de Stichting is gebouwd, geschouwd. Het reservoir functioneert prima en was geheel gevuld voor de komende droge moesson.

De traditionele picknick vond plaats op het strand van Les plaats in een groot sekepat , een overdekte rustplaats. De uit Sunset Ayu meegebrachte maaltijden waren, verrassend, niet meer verpakt in plastic. Ouderwets verpakt in bananenbladeren en nieuwerwets in kartonnen doosjes.

Tijdens een koffiepauze in Tianyar, bij het gezin dat met een starterskapitaal een warung runt op de markt, begon het rond de actieve Agungvulkaan vervaarlijk donker te worden. Dit bleek de voorbode van een gedenkwaardige terugtocht waarin het in de auto heel stil werd… De bui in ontwikkeling groeide snel uit tot noodweer. Rukwinden deden schuttingen en zinken daken op de weg belanden, bomen braken als houtjes af en al spoedig moest de wagen door diepe waterstromen zijn weg vinden. In Singaraja raakten we voor de bui, maar daar sloeg her en der de bliksem in de naast de weg hangende stroomdraden. Beangstigend en onheilspellend. We vervolgden, met aangepaste snelheid, onze weg naar Banyualit, naar Sunset Ayu. Daar was (nog!) niks aan de hand. Een kwartier later barstte daar de bui los, terwijl wij, nog wat bibberend door de barre tocht, aan de koffie zaten…